Όταν πρωτοξεκίνησα το τρέξιμο ο στόχος μου ήταν να ξεφύγω από την καθημερινότητα, να ασκηθώ και να βρω διεξόδους από τα προβλήματα μου. Όσο περνούσε ο καιρός κατάλαβα, ότι το τρέξιμο μου έδωσε πολλά μαθήματα όσον αφορά τους στόχους και τις προκλήσεις της ζωής.
Παρακάτω παρουσιάζουμε μερικά από τα μαθήματα ζωής που λαμβάνουν δωρεάν όσοι ασχολούνται με το τρέξιμο
Προετοιμάσου, έπειτα πήγαινε με τη ροή.
Αυτό το μάθημα είναι απαραίτητο όταν έρχεται η στιγμή του “φορμαρίσματος” έπειτα από αρκετούς μήνες προπόνησης. Όπως και στα περισσότερα πράγματα στη ζωή μας, όταν η προετοιμασία μας είναι σωστή, πηγαίνουμε με τη ροή χωρίς άγχος επειδή έχουμε κάνει ότι καλύτερο μπορούμε.
Η υπομονή είναι αρετή.
Αν έχεις τραυματιστεί κατά τη διάρκεια των χρόνων που είσαι δρομέας, τότε θα έχεις αντιληφθεί ότι δεν έχεις άλλη επιλογή από το να περιμένεις το σώμα σου να επανέλθει. Εαν προσπαθήσεις να πας κόντρα, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να καταστρέψεις τον εαυτό σου. Η υπομονή είναι η αρετή που πρέπει να μας διακατέχει σε κάθε τομέα της ζωής μας. Αν μάθεις πότε πρέπει να κάνεις πίσω, τότε ένας δρόμος γεμάτος ευτυχία ανοίγει στη ζωή σου.
Όσο καλή ή κακή είναι μία κατάσταση, θα αλλάξει.
Το τρέξιμο όπως και η ζωή έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Τη μία μέρα το τρέξιμο σου είναι φανταστικό και την άλλη “σέρνεσαι”. Σε έναν αγώνα μεγαλύτερης απόστασης όπως ο Μαραθώνιος θα νιώσεις όλες αυτές τις εναλλαγές με τα άγχη, τους πόνους, τις κράμπες τα ψυχολογικά πάνω-κάτω που περνούν και έρχονται συνεχώς. Έτσι και στη ζωή, όταν βιώνεις μία δύσκολη κατάσταση να έχεις στο μυαλό σου ότι μετά την ανηφόρα…έρχεται η κατηφόρα!
Μερικές φορές το μόνο πράγμα που σε κρατάει πίσω..είναι το μυαλό σου!
Ένα από τα αθλήματα που το μυαλό είναι ο παράγοντας Χ. Η επιρροή που μπορεί να έχει το μυαλό στο τρέξιμο σου είναι τεράστια. Δώσε το κάτι παραπάνω, κάνε ένα χιλιόμετρο ακόμη..μετά από αρκετά χιλιόμετρα δεν τρέχεις με το σώμα αλλά με το μυαλό!
Η σύγκριση είναι ο κλέφτης της χαράς σου.
Σε αυτές τις εποχές που τα Social Media ανθίζουν είναι πάρα πολύ εύκολο να συγκρίνεις την απόδοση σου στο τρέξιμο με άλλους δρομείς. Γιατί αυτός έκανε 4:30/km και εγώ πάω με 5:40/km; Γιατί αυτός ενώ τρέχαμε παρέα έκανε Μαραθώνιο και εγώ έχω κολλήσει στα 10άρια. Πάντα θα υπάρχει ένας πιο γρήγορος από εσένα αλλά επίσης και κάποιος πιο αργός.
Όπως και στη ζωή, μην αφήνεις τη σύγκριση να γίνει ο κλέφτης της χαράς που ζεις καθημερινά.
Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά.
Ένα από τα μαθήματα που έχω πάρει τρέχοντας είναι να “γελάω με τον εαυτό μου” Τις περισσότερες φορές είμαστε σκληροί με τον εαυτό μας περισσότερο από ότι οι άλλοι μαζί μας. Δεν πειράζει που έκανες 50 λεπτά στο 10άρι, ήσουν ένας από τους 300 που ξύπνησαν 6μιση το πρωί για να βρεθείς στη γραμμή της εκκίνησης σε σχέση με 10 εκατομμύρια Έλληνες που την ίδια στιγμή κοιμούνται την Κυριακή κάτω από το ζεστό τους πάπλωμα.
