Πρόκειται για την μεγαλύτερη σε όγκο και διάρκεια έρευνα για την άσκηση που έχει γίνει ποτέ, για να εξετάσει αν η άσκηση προλαμβάνει την αναπηρία σε μεγάλες ηλικίες
Γιατί η φυσική δραστηριότητα είναι τόσο σημαντική για τις μεγάλες ηλικίες;
Η φυσική δραστηριότητα είναι η δυνατότητα να εκτελείς καθημερινές δραστηριότητες, από την προσωπική φροντίδα (βασικές δραστηριότητες της καθημερινότητας – ADL) μέχρι πιο έντονες ασκήσεις όπως το κουβάλημα αντικειμένων, το ανεβοκατέβασμα σκαλιών κ.α. Όταν η λειτουργικότητα σου σταματά τελείως (αναπηρία), τότε δεν έχεις επιλογή από το να βασίζεσαι σε άλλους και να καταλήγεις νοσηλευόμενος στο σπίτι ή σε κάποιο κρεββάτι. Άρα η φυσική λειτουργία είναι ένας μεγάλος παράγοντας που καθορίζει την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων.
Μείωση Μυικής Μάζας. Η μείωση της μυικής μάζας και της δύναμης είναι κατά ένα μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την μείωση της φυσικής δραστηριότητας στις αυξημένες ηλικίες. Καθώς μεγαλώνεις (>50), είτε σου αρέσει είτε όχι, υπάρχει μια σταθερή μείωση στην μυική σου μάζα (1-2% κάθε χρόνο) και στην δύναμη σου (καλείται σαρκοπενία)
Ο στόχος της έρευνας
Άσκηση και λειτουργία: Η έρευνα έγινε για να εξετάσει αν η άσκηση, όπως και ο ισχυρισμός, μπορεί να προλάβει την αρχή της φυσικής ανικανότητας, ειδικά της ανικανότητας να περπατάς (περπάτημα 400m)
Προηγούμενες έρευνες: Σχεδόν όλες οι έρευνες του παρελθόντος, όσον αφορά την άσκηση, ήταν βραχυπρόθεσμες μετρώντας την δύναμη και την μυική μάζα. Η επίδραση της άσκησης σε μακροχρόνια ανικανότητα είναι άγνωστη. Δεν είναι γνωστό αν ευαίσθητοι υπερήλικες μπορούν να συνεχίζουν να ασκούνται καθημερινά ή/και υπερήλικες που έχουν πολλαπλές νόσους μπορούν να προσαρμοστούν. Είναι η διαφορά μεταξύ μιας 12 εβδομάδων και μιας 3 ετών έρευνα πάνω στην απώλεια βάρους.
Ποιες ήταν οι μέθοδοι της έρευνας;
1653 άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, μεταξύ 70 και 89 ετών, που διέτρεχαν κίνδυνο ανικανότητας (ευάλωτοι άνθρωποι), τυχαία κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες.
▪ Η ομάδα της άσκηση: Η ομάδα αυτή που αποτελούνταν από 818 άτομα, περπατούσε, εκτελούσε ασκήσεις δύναμης, ισορροπίας και ευλυγισίας για 2,6 έτη, χωρίς να χρησιμοποιήθηκε κάποιος ειδικός εξοπλισμός κατά την διάρκεια των προπονήσεων.
▪ Η ομάδα ελέγχου. Η ομάδα αυτή που αποτελούνταν από 817 άτομα, παρευρέθηκε σε σεμινάρια υγείας.
Το μετρήσιμο αποτέλεσμα ήταν η αποτυχία να περπατήσει κάποιος 400 m σε λιγότερο από 15 λεπτά (όπως επίσης αποκαλείται η ανικανότητα περπατήματος ή ανικανότητα κίνησης)
Ποια ήταν τα αποτελέσματα;
Στην ομάδα της άσκησης, η ανικανότητα του περπατήματος ήταν 30% ενώ στην ομάδα ελέγχου παρατηρήθηκε μεγαλύτερο ποσοστό (35,5%)
Με άλλα λόγια, υπήρξε ένα 5% μείωση της ανικανότητας σε υψηλού κινδύνου υπερήλικες με την άσκηση.
Επιμέλεια και κατασκευή: Runningmagazine