Μια από τις πολυετής και πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που δέχεται ένας δρομέας είναι: “Όλο αυτό το τρέξιμο δεν θα καταστρέψει τα γόνατα σου:”. Η έρευνα που υπάρχει μέχρι στιγμής τείνει να δείξει πως οι δρομείς δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα του γονάτου απ ότι αυτοί που δεν τρέχουν, αλλά αρκετές φορές φαίνεται να ισχύει το αντίθετο. Αυτό δεν είναι κάποιο νέο και πολλοί έχουν αναφερθεί πάνω σε αυτό το θέμα.
Παρόλα αυτά η έρευνα που υπάρχει δεν είναι τέλεια. Όταν επιλέγεις μια ομάδα δρομέων να μελετήσεις, αναπόφευκτα υπάρχει η πιθανότητα να μεροληπτήσεις: Ίσως αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι δρομείς αποτελούν μια υποομάδα των ανθρώπων που είναι φτιαγμένοι για να τρέχουν χωρίς να καταστρέφουν τα γόνατα τους. Με αυτό στο μυαλό, εξετάσαμε την περίληψη από την περσινή συνάντηση του American College of Rheumatology, από μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλή την Grace Lo στο Baylor College of Medicine.
Τα δεδομένα προκύπτουν από μια μεγάλη πολυκεντρική έρευνα που ονομάζεται “Osteoarthritis Initiative” η οποία ακολουθεί χιλιάδες ασθενείς με φυσιολογικές αξιολογήσεις, ακτίνες Χ, ερωτηματολόγια υγείας και άλλα. Το κρίσιμο σημείο είναι πως οι συμμετέχοντες συγκεντρώθηκαν από την ίδια την κοινωνία. Δεν αποτελούν καμία δρομική ομάδα. Σε αυτή την συγκεκριμένη ανάλυση συμμετείχαν 2439 άνθρωποι, με μέσο όρο ηλικίας 65 έτη, από τους οποίους το 28% ανέφεραν πως είχαν τρέξει κάποια στιγμή στην ζωή τους.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που περιείχε λίστα για να καταγράψουν τις 3 φυσικές δραστηριότητες με τις οποίες ασχολήθηκαν με μεγαλύτερη συχνότητα σε διάφορα στάδια της ζωής τους (12-18, 19-34, 35-49, άνω των 50). Οι ερευνητές εξέτασαν αν υπήρχε σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων που ανέφεραν πως είχαν τρέξει σε κάποια περίοδο της ζωής τους (ή κάποια ή όλες) και τον μετέπειτα κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας του γονάτου.
Τα αποτελέσματα είναι σχεδόν άμεσα: Για οποιοδήποτε συνδυασμό μπορείς να σκεφτείς (έτρεξαν όταν ήταν νέοι, έτρεξαν όταν ήταν μεγάλοι, έτρεχαν όλη τους την ζωή, κτλ), οι δρομείς είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αρθρίτιδα από τους μη δρομείς, με ποσοστό ανάμεσα στο 16 με 29%. Κάποιο από αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι δρομείς τείνουν να ζυγίζουν λιγότερο, το οποίο πραγματικά είναι από από τα μεγάλα οφέλη του τρεξίματος, αλλά ακόμα και όταν τα αποτελέσματα ήταν προσαρμοσμένα για να υπολογίζουν και αυτόν τον παράγοντα, οι δρομείς ήταν ακόμα μπροστά.
Αυτά τα δεδομένα ακόμα δεν είναι τέλεια, αλλά προστίθεται άλλη μια απόδειξη στις πολλές, που υποδεικνύουν πως το τρέξιμο δεν θα καταστρέψει τα γόνατα σου. Σε αντίθεση μάλιστα, παρόμοια ανάλυση δεδομένων από το ίδιο Osteoarthritis Initiative, που δημοσιεύτηκε το περασμένο έτος, έδειξε πως δυνατοί τραυματισμοί στο γόνατο σχετίζονταν περισσότερο με ταχεία ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας. Το γεγονός αυτό συμφωνεί με προηγούμενες έρευνες που υποδεικνύουν πως αυξημένος κίνδυνος αρθρίτιδας του γονάτου μεταξύ πρώην αθλητών εξηγείται σχεδόν εξολοκλήρου από δυνατούς τραυματισμούς. Αν θέλεις να σώσεις τα γόνατα σου, να φοβάσαι μην τα περιστρέψεις μη φυσιολογικά παρά να τα χτυπήσεις δυνατά στο έδαφος.
Συγγραφέας: Alex Hutchinson
Επιμέλεια και κατασκευή: Runningmagazine