Αρχικά, θα ήθελα εκ βαθέων να ευχαριστήσω την Μαρία Πολύζου που με ενέπνευσε να μετάσχω στον Μαραθώνιο.
Η πολύ καλή και συστηματική προπόνηση που ακολουθήσαμε αλλά και η ηθική υποστήριξη από μέρους της, απέδωσε καρπούς. Από την παιδική ηλικία, αθλούμαι και πιστεύω ακράδαντα ότι ο αθλητισμός εξασκεί το σώμα, καλλιεργεί το πνεύμα, εξευγενίζει την ψυχή και σε βελτιώνει ως άνθρωπο.
Ο Μαραθώνιος, όμως, είναι κάτι ιδιαίτερο, είναι μοναδική εμπειρία.
Ίσως, η χιλιομετρική απόσταση που πρέπει να διανύσει ο αθλητής να τρέπει τον Μαραθώνιο σε μια «προκλητική» πρόκληση.
Ξεπερνάς τον εαυτό σου. Όταν, στην μέση της διαδρομής η κόπωση έγινε έντονη και τα πόδια μου βαριά, τότε η ψυχική ανάταση είναι τέτοια που ένιωσα ότι τα πόδια μου έβγαλαν φτερά. Και πριν τον τερματισμό, αντικρύζοντας το Καλλιμάρμαρο, η καρδιά μου έτρεμε από συγκίνηση .
