Πρέπει να κοιτάς τους αριθμούς ή τις αισθήσεις σου;
Ζούμε στην εποχή των πληροφοριών και των αριθμών, άρα φαντάζεσαι πως η προπόνηση θα έπρεπε να είναι απλή. Πως είναι δυνατόν να υπερπροπονηθείς αν παρακολουθείς την μεταβλητότητα των καρδιακών παλμών σου, την δραστηριότητα του εγκεφάλου σου, τις ορμόνες σου, το αίμα σου και άλλα πολλά;
Φυσικά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά στην προπόνηση. Πολλές έρευνες έχουν δείξει πως διαφόρων τύπων ψυχολογικά δεδομένα συνδέονται με την κούραση ή με τα αποτελέσματα της προπόνησης, αλλά είναι δεδομένο πως είναι πιο δύσκολο από το αναμενόμενο να καταλάβεις ποιες ενδείξεις πρέπει να προσέχεις. Μια νέα έρευνα στο British Journal of Sports Medicine υποδεικνύει πως αυτή η ασυνέπεια μπορεί να προκύπτει από μια “μεταβλητότητα στην ενδο-δοκιμασία και την δια-δοκιμασία, στην ενδο-ατομική και δια-ατομική μεταβλητότητα, στην επιρροή του κιρκάδιου και παλμικού ρυθμού, στην διατροφική κατάσταση και στην κατάσταση των υγρών του σώματος κατά την άσκηση, το κλίμα, ψυχολογικούς παράγοντες και ειδικά χαρακτηριστικά της άσκησης”, που με άλλα λόγια λέμε πως “δεν έχουμε ιδέα”.
Η έρευνα, από την Anna Saw και τους συναδέλφους της από το πανεπιστήμιο Deakin της Αυστραλίας, συγκέντρωσε τα αποτελέσματα 56 προπονητικών ερευνών στις οποίες καταγράφηκαν τόσο τα “υποκειμενικά” όσο και τα “αντικειμενικά” μέτρα. Τα αντικειμενικά μέτρα περιλαμβάνουν ενδοκρινολογικές κατηγορίες (κορτιζόλη, τεστοστερόνη,…), ερυθροκύτταρα (αιματοκρίτη, αιμοσφαιρίνη,…), κατηγορίες του ανοσοποιητικού (λευκοκύτταρα, ιντερλευκίνες,…), δείκτες φλεγμονής και μυικής βλάβης (κρεατινική κινάση, οξειδωτικό στρες,…), φυσιλογικούς παράγοντες (τα επίπεδα γαλακτικού οξέος, καρδιακοί παλμοί, VO2max,…) και την απόδοση.
Αντίθετα, τα υποκειμενικά μέτρα βασικά αποτελούνται από ερωτήσεις του τύπου: “Πως νιώθεις;” Πιο ειδικά, διάφορα ερωτηματολόγια εστιάζουν στην αντίληψη της διάθεσης, του στρες και της αποκατάστασης.
Ποια είναι τα καλύτερα; Μπορείς να καταλάβεις: “Τα αντικειμενικά μέτρα αντικατοπτρίζουν μεγάλα και χρόνια προπονητικά φορτία με αυξημένη ευαισθησία και συνέπεια απ ότι τα υποκειμενικά μέτρα”. Τα αντικειμενικά μέτρα ήταν ικανά να ανιχνεύσουν τις αλλαγές με αξιοπιστία, που προέκυψαν από μεγάλες αυξήσεις ή μειώσεις στην προπόνηση, όπως και τις πιο μικρές αλλαγές που προέκυψαν από μακροχρόνιες αυξήσεις.
Στις μισές περίπου έρευνες, τα αντικειμενικά και τα υποκειμενικά μέτρα απέδωσαν ομοίως καλά Στις υπόλοιπες έρευνες, τα αντικειμενικά μέτρα ανταποκρίθηκαν περισσότερο, σε ποσοστό έως και 85%.
Φυσικά οι ερευνητές δεν προτείνουν να εγκαταλείψουμε υποκειμενικά μέτρα. Όλα έχουν την θέση τους και τον λόγο ύπαρξη τους, και μπορούν να γίνονται όλο και πιο χρήσιμα καθώς εξελίσσεται η επιστήμη και οι οι έρευνες. Το νόημα είναι πως τα αντικειμενικά μέτρα αξίζουν λίγο μεγαλύτερο σεβασμό. Αν καταφέρεις να καταγράψεις έστω και λίγα σχόλια για το πως νιώθεις κάθε φορά, μετά το τέλος της προπόνησης, τελικά θα διαπιστώσεις πως δύσκολες καταστάσεις στην προπόνηση σπάνια προκύπτουν από το πουθενά και χωρίς λόγο. Συνήθως “γνωρίζεις” εκ των προτέρων, απλά πρέπει να σιγουρευτείς πως ξέρεις να ‘ακούς’ το σώμα σου.
Συγγραφέας: Alex Hutchinson
Επιμέλεια και κατασκευή: Runningmagazine
