Μία πολύ ωραία εμπειρία δρομέα που μας άρεσε και θέλουμε να την παρουσιάσουμε
Και τα λεγε ο γεροντας :
(Δεν εχει σημασια ποιος γεροντας αλλα ηταν ενας απο αυτους που τα λενε – συνηθως κατοπιν εορτης) .
«Θαναι σαν να τρεχεις – αλλα δεν θα τρεχεις»(για μενα αυτο, οι αλλοι τρεχαν)
«Θα δειτε ανδρες με ψαροντουφεκοστολη στο βουνο αλλα δεν θα ψαρευουν , θα τρεχουν ασκοπως .»
«εκει που ηταν μονοπατι, θαναι νερο και λιμνες.»
«Θα τρεχεις θα τρεχεις και δεν θα τελειωνει η ανηφορα. Και οι ανηφορες θαναι πιο πολλες απο τις κατηφορες. »
Αλλα εγω ο απιστος δεν ακουγα τις προφητειες και νατα, τα βρηκα ολα μπροστα μου.
Μετα την περσινη πανωλεθρια με την οποια τιμωρηθηκα αρκετα για τις αμαρτιες μου δοκιμασα και φετος στο καταπληκτικο Χορτιατης Trail Run .
Σημασια φυσικα δεν εχει ο χρονος (ολοι εμεις που κανουμε χρονους ελεεινους αυτο λεμε, τελος παντων) αλλα η εμπειρια που ηταν καταπληκτικη.
Χωρις πολυ βροχη και κρυο , με πολυ λασπη που ειναι το σημα κατατεθεν του βουνου, δοκιμασα τις δυναμεις μου μαζι με καμια 250-300 αλλους ημιαγριους και ημιαγριες , στον αγωνα αυτο που διοργανωνει ο φιλος μου ο Στελιος ο Καιαφας (αξιος Στελιο κι εσυ αλλα και τα αλλα παιδια σαν τον Γεωργιου και τον Μανο τον Φραντζεσκακη και τους υπολοιπους της διοργανωτικης που βγηκε η ψυχη τους να τρεχουν πανω κατω) .
Το αποτελεσμα ηταν θετικο απο την αποψη οτι ευχαριστηθηκα περπατημα και τρεξιμο μεσα σε ενα καταπληκτικο περιβαλλον το οποιο θα το εδειχνα κιολας αν δεν τα επαιζε η καρτα της καμερας που κουβαλουσα μαζι μου.
Μου εμεινε κυριως η ονειρικη ανηφορικη διαδρομη μετα το 15 χλμ μεσα στην ομιχλη, οι χειμαρροι που σε εκαναν να νιωθεις οτι κανεις διαθλο, η μεγαλειωδης βουτια στη λασπη που εκανα γυρω στο 6, η αναβαση του μαρτυρικου «αναθεματος» οπου ειχα την ευχαριστηση να ακουω τα σχολια που εκαναν καποια παιδια που δεν το ειχαν ξαναδοκιμασει (χε χε χε πραγματι «αναθεμα») και η χαρα του να τερματιζεις με τερμα τα γκαζια (λεμε τωρα) στα τελευταια κατηφορικα χιλιομετρα καθως ειχα δυναμεις μεχρι τελους .
Εξαιρετικη η διοργανωση παρα καποια προβληματα που ειχαν μερικα παιδια που χαθηκαν λογω της ανεξηγητης μανιας καποιου ηλιθιου που πηγε και αλλαξε τη σημανση την προηγουμενη του αγωνα, πολυ καλοι αθλητες στην κορυφη , ωραιο ξυλινο μεταλιο , αλλα και τραταρισμα στο τελος με κοτοσουπα και γλυκο .
Επιστροφη καρφι στο σπιτι μετα τον αγωνα οπου με εκλεισαν εξω για να μην κουβαλησω μεσα τους ογκους λασπης που ειχαν κολλησει πανω μου γιατι Χορτιατης χωρις λασπη δεν γινεται .
Ελπιζω του χρονου – θα εισηγηθω γι’αυτο – να εχει και τα εξης events:
– Χορηγοι της διοργανωσης να ειναι οι 29 κατασκευαστες πλυντηριων αλλα και γνωστη φιρμα απορρυπαντικου και να δινονται ταμπλετες Σκιπ στους συμμετεχοντες.
– Να εχει και παλη μεσα στη λασπη (κατα προτιμηση ) γυναικων για να γινει πιο brutal η φαση αλλα και προς τερψιν ημων των αρρενων δρομεων που θα εχουμε εξαντληθει απο την υπερεκθεση στη φυση και θα θελουμε κατι πιο γηινο βρε αδερφε.
– Να παμε μετα τον αγωνα ομαδικως στις ταβερνες του Χορτιατη για καθαρη πρωτεϊνη (αποκατασταση γαρ) και παραλληλα να τονωθει η οικονομια του πολυπαθου Χορτιατη.
– Να σταματησει αυτη η εκδοση αποτελεσματων τα οποια εχουν και χρονο διπλα και αναγκαζομαστε να βρισκουμε καθε χρονο καινουριες δικαιολογιες για να δικαιολογησουμε τα αδικαιολογητα. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 3 ΩΡΕΣ….(και απο τρεισημισυ και τεσσερεις καμια φορα) . Παντως περυσι ημουν μεσα στην τελευταια τριαδα , τετοια μεγαλεια δυσκολα φετος.
Αυτα . Και του χρονου παλι σαν τους χαζους θα τρεχουμε ασκοπως μεσα στη λασπη.
Πηγή : trehontas.blogspot.gr
Photo Credits : Marina Doukaki
