Μία συγκλονιστική ιστορία! Κατά τη διάρκεια της θεραπείας κατάφερε να καλύψει το Μαραθώνιο
Όλα ξεκίνησαν από το Mephis των ΗΠΑ στον αγώνα δρόμου St Jude Country Music Marathon για την υποστήριξη των παιδιών της κλινικής St Jude Childern Research Hospital.
H Hlillary ήρθε για να μας δώσει ένα μάθημα. και κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας αποφάσισε να τρέξει και να τερματίσει το μαραθώνιο!
Ξεκίνησε με Β-κυττάρου οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία από το 2008 η οποία είχε υποχωρήσει το 2011 μετά από 3 χρόνια χημειοθεραπιών. Τον Οκτώβριο του 2011 , η Hillary επέστρεψε στο St Jude με λέμφωμα Hodgkin.
Το Λέμφωμα του Hodgkin, επίσης γνωστό ως το λέμφωμα Hodgkin και προηγουμένως γνωστό ως νόσος του Hodgkin, είναι ένα είδος λεμφώματος, δηλαδή είναι καρκίνος που προέρχεται από λεμφοκύτταρα.
Πήρε το όνομά του Thomas Hodgkin, που πρώτος περιέγραψε ανωμαλίες στο λεμφικό σύστημα το 1832.
Το λέμφωμα του Hodgkin χαρακτηρίζεται από την ομαλή εξάπλωση της νόσου από μία ομάδα λεμφαδένων στην άλλη και από την ανάπτυξη συστηματικών συμπτωμάτων με προχωρημένη νόσο. Όταν τα κύτταρα Hodgkins εξετάζονται μικροσκοπικά, πολυπύρηνα κύτταρα Reed-Sternberg (RS κύτταρα) αποτελούν το χαρακτηριστικό ιστοπαθολογικό εύρημα.
Το λέμφωμα Hodgkin μπορεί να υποστεί κατεργασία με θεραπεία ακτινοβολίας, χημειοθεραπεία ή μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων, με την επιλογή της θεραπείας ανάλογα με την ηλικία και το φύλο του ασθενούς και το στάδιο, όγκο, και ιστολογικό υπότυπο της νόσου. Η εμφάνιση της νόσου εμφανίζει δύο κορυφές: η πρώτη στην αρχή της ενηλικίωσης (15-35 ετών) και η δεύτερη σε άτομα άνω των 55 ετών.
H Hillary έκανε άλλους 9 μήνες θεραπεία για να το αντιμετωπίσει!!
Δυστυχώς υποτροπιάζει ξανά και επιστρέφει στο St Jude το 2013.
Η νέα θεραπεία έχει χημειοθεραπείες και μεταμόσχευση μυελού των οστών. Ο στόχος της να περπατήσει το Μαραθώνιο ήταν αυτός που την κράτησε ζωντανή. Περπατούσε περίπου στα 2 χιλιόμετρα την ημέρα για να αυξήσει τη δύναμη της και τη διάρκεια της.
Μετά από 3 εβδομάδες μετά τη μεταμόσχευση του μυελού των οστών κατάφερε να καλύψει τα τελευταία από τα 42 χλμ του Μαραθωνίου στους διαδρόμους της μονάδας που νοσηλευόταν.
Έτσι έγινε ο πρώτος ασθενής που κατάφερε να κατορθώσει αυτόν τον άθλο!
Μακάρι να ήμασταν στην Αμερική να συμμετάσχουμε όλοι σε αυτόν τον αγώνα ώστε να μη χρειαστεί ποτέ να έρθει κανένας λογαριασμός από το St Jude για νοσηλεία και περίθαλψη στους ασθενείς.
Το άρθρο αυτό το βρήκαμε στο Running Competitor και πραγματικά το μεταφράσαμε με συγκίνηση πως μπορεί το ανθρώπινο μυαλό να παρακινήσει έναν άνθρωπο να πραγματοποιήσει έναν άθλο ακόμη και αν η μοίρα της ζωής τον βαράει αλύπητα με τον καρκίνο.
Ότι και να πούμε είναι λίγο – Πραγματικά πολλά Μπράβο σε αυτό το παιδί!
