Πότε θα τρέξει κανείς 42 χιλιόμετρα κάτω από 2 ώρες;

Πότε προβλέπουν οι αθλητές και πότε προβλέπει η επιστήμη;

Ο Ουσέιν Μπολτ είχε σοκάρει την υφήλιο με τα εξωπραγματικά, μέχρι τότε, ρεκόρ στα 100 μ. και στα 200 μ.

Ποιος ανθρώπινος νους θα μπορούσε άραγε να φανταστεί ότι θα ερχόταν η στιγμή όπου ένας αθλητής θα έτρεχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008 τα 100 μ σε 9.69 και τα 200 μ σε 19.30 και θα ερχόταν ένα χρόνο μετά στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Βερολίνου να κατεβάσει τους χρόνους στα 9.58 και 19.19, αντίστοιχα!

Θα υπάρξει άραγε ο αθλητής που θα μπορέσει να καλύψει την απόσταση των 42.195 μ (26 μίλια και 385 γυάρδες), σε χρόνο κάτω από τις δύο ώρες; Με άλλα λόγια θα εμφανιστεί και ο «Ουσέιν Μπολτ» του μαραθώνιου που θα τρελάνει τα χρονόμετρα;

Γκεμπρεσελασιέ: «Ναι, θα συμβεί σε 20 με 25 χρόνια»

Ο Χαϊλέ Γκρεμπρεσελασιέ, κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ μέχρι το 2009 με 2ώρ.03:59, επίδοση που πέτυχε στο μαραθώνιο του Βερολίνου το 2008, είναι πεπεισμένος ότι θα συμβεί.

«Χωρίς καμία αμφιβολία κάποια στιγμή θα γίνει, αλλά όχι μέσα στα επόμενα χρόνια, θα χρειαστούν είκοσι με είκοσι πέντε χρόνια, αλλά σίγουρα θα γίνει» δήλωσε ο 38χρονος Αιθίοπας Ολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής.

«Είμαι εξήντα ετών, εάν καταφέρω να ζήσω άλλα 20 χρόνια πιστεύω ότι θα μπορέσω να το δω αυτό» είπε με αρκετή δόση χιούμορ ο διευθυντής του μαραθώνιου του Λονδίνου, Ντέιβ Μπέντφορντ.

Βαχίρου: «Ισως η επόμενη γενιά»

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη του Ολυμπιονίκη του Πεκίνου, Σάμι Βαχίρου: «Για εμένα είναι αδύνατο να τρέξω σε δύο ώρες, αλλά δύο ώρες και δύο λεπτά είναι πιθανό» είπε ο Κενυάτης που αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης σε 2ώρ.06:32 και συμπλήρωσε. «Ισως η επόμενη γενιά να έχει πιο δυνατούς ανθρώπους που θα μπορέσουν να κατέβουν τις δύο ώρες, αλλά τώρα δεν μπορούμε να συζητάμε για κάτι τέτοιο».

Η επιστήμη λέει το 2028

Στα παραπάνω λόγια του Κενυάτη δρομέα έρχονται να συμφωνήσουν και οι επιστήμονες. Συγκεκριμένα ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, Φρανσουά Περονέ, έπειτα από αναλύσεις και μετρήσεις των μέχρι τώρα επιδόσεων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2028 για να δούμε αθλητή να κατεβαίνει τις δύο ώρες!

Σύμφωνα με τη μελέτη του για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος ο δρομέας θα πρέπει να καλύπτει μέσο όρο το κάθε μίλι (1609 μ) σε 4 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα!

Σημειώνεται ότι ο Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ όταν πέτυχε το παγκόσμιο ρεκόρ στο Βερολίνο το 2008 με 2ώρ.03:59, είχε ταχύτητα 12.7 μιλίων (20.438 μέτρων) ανά ώρα, αλλά για να σπάσει το φράγμα των 2 ωρών, απαιτείται ο αθλητής να έχει ταχύτητα 13.1 μιλίων (21.002 μέτρων) ανά ώρα!

«Εχω παρακολουθήσει όλους τους σπουδαίους δρομείς των τελευταίων ετών, όπως για παράδειγμα ο Γκεμπρεσελασιέ. Είναι καταπληκτικός να τον βλέπεις για 20, 21 ή 22 μίλια και να λες μπορεί,.αλλά μετά από εκεί αρχίζει η πτώση του σώματος, ίσως τελικά να είναι υπόθεση του μυαλού και όχι τόσο πολύ των φυσικών δυνάμεων και πόσο πολύ καλά προετοιμασμένος είναι ένας αθλητής» σημείωσε ο Γκλεν Λάτιμερ, ένας από τους κορυφαίους θεωρητικούς του μαραθώνιου δρόμου.

Η τέλεια συνταγή

Για να βγει ένα παγκόσμιο ρεκόρ πρέπει να υπάρξουν οι τέλειες συνθήκες σε όλα τα επίπεδα.
«Εάν χαθεί ένα, χάνεις τα πάντα» δήλωσε ο Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ.

Τι όμως χρειάζεται, ποιες είναι οι προϋποθέσεις που θα δημιουργήσουν τις τέλειες συνθήκες προκειμένου κάποια στιγμή ένα δρομέας να κατέβει τις δύο ώρες στο μαραθώνιο; Να τι πιστεύει ο Γκεμπρεσελασιέ

«Πρώτον απαιτείται να υπάρξει μια ομάδα κορυφαίων αθλητών, πιθανόν ο ένας να είναι από την ανατολική Αφρική.

Δεύτερο χρειάζεται ο αγώνας να γίνει σε μια επίπεδη, ευθεία διαδρομή (flat, όπως λένε οι μαραθωνοδρόμοι). Το Βερολίνο, το Λονδίνο ή το Ρότερνταμ θεωρούνται από τις πιο γρήγορες διαδρομές, στο Βερολίνο έχουν επιτευχθεί τα τρία τελευταία παγκόσμια ρεκόρ σε διάστημα οκτώ ετών(στοιχεία έως 2011).

Τρίτον, να υπάρχουν τέλειες κλιματολογικές συνθήκες. Όχι άνεμοι και υψηλή υγρασία και θερμοκρασία από δέκα έως 15 βαθμούς Κελσίου.

Τέταρτον, τα χρήματα, δηλαδή το μεγάλο χρηματικό πριμ που θα αποτελέσει ένα επιπλέον κίνητρο».

Μόνο από Αφρικανό δρομέα

Η επίτευξη μιας επίδοσης στο μαραθώνιο δρόμο κάτω από τις δύο ώρες μπορεί να επιτευχθεί μόνο από δρομέα από την Αφρική και δη την Αιθιοπία ή την Κένυα.

Αν δει κάποιος την εξέλιξη του ρεκόρ ο τελευταίος μη Αφρικανός αθλητής που το πέτυχε ήταν ο Βραζιλιάνος Ρολάντο ντα Κόστα το 1998. Από τότε το παγκόσμιο ρεκόρ εναλλάσσεται σε δρομείς από τη «μαύρη» ήπειρο (ο Μαροκινός Χαλίντ Κανούτσι τη δεύτερη φορά που το πέτυχε είχε πάρει γίνει υπήκοος στις ΗΠΑ).

Στις χώρες της ανατολικής Αφρικής το τρέξιμο είναι τρόπος ζωής, αλλά και διέξοδος για ένα καλύτερο αύριο.

Η Αιθιοπία, για παράδειγμα, είναι μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, αλλά έχει να επιδείξει θρυλικές μορφές στις μεγάλες αποστάσεις και δη το μαραθώνιο, από τους Αμπέμπε Μπικίλα, Μάμο Βόλντε, Μίρουτς Γίφτερ, μέχρι τους νεότερους Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ και Κενενίσα Μπεκέλε.

Στη χώρα αρχίζουν να τρέχουν από τη στιγμή που κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Είναι γνωστό ότι ο Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ έτρεχε περισσότερα από 10 χιλιόμετρα την ημέρα για να πάει στο σχολείο και να επιστρέψει στο σπίτι του κι αυτό γινόταν σε υψόμετρο 2.5000 μέτρων.

Η ζωή των δρομέων στην Αιθιοπία δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι έχει χαρακτήρα μοναχού: Τρέξιμο, φαγητό, ύπνος και ξανά το ίδιο, με ελάχιστο χρόνο για να κάνουν κάτι διαφορετικό.

Ο Γκεμπρεσελασιέ και πολλοί άλλοι κορυφαίοι δρομείς έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους, προετοιμάζοντας τους μαραθωνοδρόμους του μέλλοντος. Ίσως ένας από αυτούς σταματήσει κάποια ημέρα το χρονόμετρο στη 1ώρ.59:59.

Το πρώτο επίσημο ρεκόρ το 1908

Μια και αναφερόμαστε στο παγκόσμιο ρεκόρ στο μαραθώνιο δρόμο, αξίζει να αναφέρουμε κάποια ιστορικά σημεία που αφορούν τα 42.195 μ που είναι η απόσταση ενός μαραθώνιου δρόμου.

Η πρώτη κούρσα μαραθώνιου δρόμου καταγράφεται το 1896 και ήταν ο αγώνας πρόκρισης για τους 1^ους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στο Καλλιμάρμαρο την ίδια χρονιά. Ο Χαρίλαος Βασιλάκος ήταν ο νικητής με 3ώρ.18:00, με τον Γιάννη Λεβέντη να τον ακολουθεί σε 3ώρ.11:27.

Όμως στις 7 Απριλίου 1896 ο Σπύρος Λούης ήταν αυτός που μπήκε πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο κερδίζοντας τον μαραθώνιο των 1^ων Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων με 2ώρ.58:50.

Τρεις μήνες αργότερα ο Βρετανός Λεν Χαρστ σημείωσε στο Παρίσι χρόνο 2ώρ.31:30 και οι επιδόσεις χρόνο με το χρόνο βελτιώνονταν, όμως καμία από αυτές δεν μπορούσε να θεωρηθεί παγκόσμιο ρεκόρ για τον απλούστατο λόγο ότι οι δρομείς έτρεχαν σε κούρσες γύρω στα 40 χλμ.

Ο πρώτος μαραθώνιος που έγινε στη μετρημένη απόσταση των 42.195 μ διεξήχθη στις 24 Ιουλίου 1908 και ήταν ο μαραθώνιος των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, με τον Τζίμι Χέιζ να κερδίζει σε 2ώρ.55:18. Από αυτή την επίδοση αποτέλεσε και το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ.

Με τα χρόνια το ρεκόρ, όπως φαίνεται και στο σχετικό γράφημα του BBC, άρχισε να βελτιώνεται και να φτάνει σε χρόνους που μερικές δεκαετίες πριν δεν φαντάζονταν.

Για να πέσεις από τις 2ώρ.16 μέχρι στις 2ώρ.:12 χρειάστηκαν εφτά χρόνια, τον Δεκέμβριο του 1967 ο Αυστραλός Ντέρεκ Κλέιτον γινόταν ο πρώτος που κατέβαινε τις 2ώρ:10, τρέχοντας στη Φουκουόκα σε 2ώρ.09:36. ενώ για να φθάσουμε από τις 2ώρ08 στο ισχύον παγκόσμιο ρεκόρ έπρεπε να κάνουμε υπομονή 24 ετών!

Στον παρακάτω πίνακα μπορείς να δεις όλα τα παγκόσμια ρεκόρ που έχουν γίνει στο πέρασμα του χρόνου ( μερικά από αυτά δεν είναι εγκεκριμένα από την IAAF )

Πηγές : SentraGoal & Wikipedia